IJsbeer
IJsbeer
Latijnse naam Ursus maritimus
Leefgebied Noordpool
Lengte 1,90 - 2,60 meter
Schouderhoogte 1 - 1,20 meter
Gewicht 200-600 kg
Draagtijd 8-9 maanden
Aantal jongen 1 tot 4 per worp
Leeftijd 25 jaar
Voeding zeehonden, vis en bessen
IUCN bedreigingstatus Kwetsbaar
De ijsbeer is het grootste landroofdier. Een mannetjes-ijsbeer kan met gemak een gewicht van wel 450 kg bereiken.
Leefgebied
Hij leeft binnen de Poolcirkel. Het klimaat is er bar. Je vraagt je eigenlijk af, wat zo'n groot zoogdier daar te zoeken heeft, hoe het overleeft. Wel, de ijsbeer is uitstekend aangepast. Zijn vacht is wit, waardoor hij van november t/m juni niet opvalt in de eindeloze sneeuwmassa. Zijn vacht is ook dik en de haren zijn hol en met lucht gevuld, dus eigenlijk beschikt de ijsbeer over een soort isolatiedeken. Daarnaast is zijn huid zwart, waardoor warmte snel wordt opgenomen. Tot slot heeft de ijsbeer een dikke onderhuidse speklaag die hem tegen de kou beschermt. Uitglijden op het ijs is er niet bij, want zijn voetzolen zijn voorzien van stugge haren.
Wat eet de ijsbeer?
Het lievelingskostje van de ijsbeer is de rob. Urenlang kan hij bij een ademgat wachten, totdat zijn slachtoffer adem komt halen. Daarnaast eet een ijsbeer vis, walrus en walvis, maar ook vruchten in de periode dat hij op het land leeft. Dat is van juli tot november het geval.
Moeder en haar jongen
De ijsbeer is een solitair levend dier, met uitzondering van moeders met jongen. Alleen als het voedselaanbod groot is, worden meerdere ijsberen bij elkaar gezien. Een jonge ijsbeer wordt middenin de winter in een sneeuwhol geboren. Moeder is in winterrust en blijft in het hol tot haar jong zo'n drie maanden oud is. Dan trekken ze de wijde wereld in. Moeder en jong blijven ongeveer 2,5 jaar bij elkaar.
De ijsbeer wordt in zijn voortbestaan bedreigd door het smelten van poolijs als gevolg van snelle opwarming van de aarde.
Dit dier adopteren?